Liczenie na palcach nie zalicza się do zadań obarczonych szczególną filozofią… mimo to pewnie niejedna osoba zdziwiłaby się, gdyby została poproszona o policzenie do dwunastu. Na palcach jednej dłoni. Jest to jednak możliwe, jeśli użyje się kciuka do wskazywania „kości” pozostałych palców (po trzy „segmenty”). Palcami drugiej dłoni można z kolei odznaczać kolejne tuziny. Z dzisiejszego (europejskiego czy zachodniego) punktu widzenia niezbyt praktyczne, może jednak stanowić wyjaśnienie, dlaczego dwanaście oraz sześćdziesiąt stanowią podstawę pomiarów czasu i kątów.

#2. Różniczki i całki dla pięciolatków

Większość osób, która miała do czynienia z rachunkiem różniczkowym i całkowym, nie wspomina tego starcia zbyt dobrze. Z tego powodu zazwyczaj pojawia się on dopiero na studiach, ewentualnie w co lepszych szkołach średnich. Naukowcy wykazali jednak, że bez większych kłopotów (a może nawet – z mniejszymi kłopotami) całkowania można nauczyć pięciolatki. A to szybko podsunęło im krwiożerczą ideę, aby optować za włączeniem różniczek i całek do programu edukacji podstawowej. Cóż… marzenia dorosłych o powrocie do szkoły szybko by się skończyły.

#3. Liczba pierwsza Belfegora

Niejeden komu bliżej było zawsze do nauk humanistycznych czy sportu uważa, że matematyka to co najmniej diabelskie nasienie! Być może i jest na to „dowód"… Liczba pierwsza Belfegora rozbudza wyobraźnię na tyle, że dorobiła się demonicznego imienia, choć w zasadzie nie ma żadnych magicznych właściwości. Chodzi o palindrom: 10 000 000 000 000 666 000 000 000 000 01. Trzy szóstki, trzynaście zer z każdej strony i po jedynce na początek i koniec, by teoria się nie wysypała – ot i cała diabelska intryga.

#4. Ruletka

O ile co do „diabelskości” matematyki zdania w dalszym ciągu są podzielone, o tyle w kwestii ruletki większość nie ma wątpliwości – to samo zło. Kolejny z „niezbitych dowodów”? Jeśliby zsumować wszystkie liczby znajdujące się na kole, wychodzi… oczywiście… 666. A żeby było jeszcze poważniej – ta sama suma wychodzi w przypadku ruletki europejskiej i amerykańskiej… mimo że mają różną liczbę pól! Diabelstwo jak nic! ;))

#5. Miliheleny

Jak na osoby spędzające całe dnie na gapieniu się w niezrozumiałe dla większości rzędy cyfr, matematycy bardzo często wykazują się zaawansowanym poczuciem humoru. Na przykład wtedy, kiedy – zapewne nie mając nic lepszego do roboty – zajęli się wymyślaniem absurdalnych jednostek miary. Jednym z owoców matematycznego poczucia humoru stały się „miliheleny” opracowane na cześć Heleny Trojańskiej. Zgodnie z definicją, jedna milihelena odpowiada ilości piękna niezbędnej do wysłania w morze jednego statku. Zgrabnie!

#6. Trygonometria w praktyce

Uczniowie w szkołach wielokrotnie zastanawiają się – w mniej lub bardziej ciepłych słowach – na jaką cholerę im znajomość sinusów, cosinusów i innych matematycznych wynalazków. Cóż, przynajmniej w swoich początkowych założeniach trygonometria, i owszem, była całkiem praktyczna. Wynaleziono ją po to, by każdy dobry muzułmanin był w stanie samodzielnie wyliczyć kąt, pod jakim należy się wypiąć, by modlitwy trafiły do Mekki. A nie na Berdyczów.

#7. Najdłuższy dowód matematyczny

A teraz proszę tylko udowodnić twierdzonko i już można biec do domu… I nagle kwadrans do końca lekcji wydaje się dłużyć w nieskończoność. A to i tak niewiele, wziąwszy pod uwagę fakt, ile zajęło opracowanie najdłuższego dowodu matematycznego w historii. Stu matematyków, trzydzieści lat pracy, piętnaście tysięcy stron liczb. I jeśli cokolwiek to zmienia, to nie zaszkodzi dodać, że dotyczy ono klasyfikacji skończonych grup prostych. Innymi słowy… a nie, nawet nie będę udawał ;).

Źródła: 1, 2, 3, 4, 5, 6, 7