Nie jest łatwo zostać prawnikiem. Najpierw trzeba skończyć wymagające studia, podczas których należy o swojej ścieżce informować wszystkich wokół, a potem wykorzystać liczne znajomości, by móc choćby spróbować podjąć pracę. Jarrett Adams nie miał takich możliwości. Zyskał natomiast sporo wolnego czasu, kiedy… skazano go na 10 lat za przestępstwa seksualne, których notabene nie popełnił. Cały czas spędzony w więzieniu poświęcił na naukę prawa, by następnie skutecznie apelować w swojej sprawie i – już po wyjściu – bronić innych niesłusznie skazanych.

#2. Śmierć nadeszła... późno

Wielu prawników nie miałoby żadnych skrupułów przed wykorzystaniem tzw. drobnego druczku, by wydusić ze swoich ofiar ostatni grosz. Niektórzy jednak mocno się na tym przejechali. Tak jak pewien francuski prawnik (wcale nie musiał mieć przy tym złych intencji!), który obiecał pewnej 90–letniej babci niemającej spadkobierców, że będzie płacił jej co miesiąc aż do śmierci określoną kwotę. W zamian za to, po zejściu babci mieszkanie miało przejść na własność prawnika.

Sęk w tym, że… babcia dożyła 122 lat i 164 dni. Wcześniej na drugą stronę przeniósł się pomysłowy prawnik, po którym zobowiązanie w dalszym ciągu płaciła jego żona. Bilans złotego interesu był mniej więcej taki, że prawnik i jego rodzina zapłacili długowiecznej babci ponad dwukrotność wartości mieszkania.

#3. Tak, z tych Mathersów

O intencjach w świecie popkultury i rodzinnych przepychankach wśród osób, którym pieniądze zawróciły w głowie, można by pisać wiele. Choć raczej z nieszczególnym współczuciem. W 1999 roku Debbie Mathers, będąca – tak się akurat złożyło – matką Eminema, postanowiła… pozwać syna za zniesławienie w treści jednego z jego utworów. Domagała się 11 milionów dolarów, sędzia ostatecznie przychylił się do wniosku, ale znacząco ograniczył wysokość zadośćuczynienia. Z oczekiwanych 11 milionów zrobiło się zasądzone 25 tysięcy, z których to z kolei ok. 23,5 tys. zgarnął prawnik. Na całej imprezie Mathers zarobiła więc „aż” 1,5 tys. dolarów.

#4. World's Biggest Liar

„World’s Biggest Liar” to konkurs organizowany co roku w Anglii. Uczestnicy mają pięć minut na zaprezentowanie widowni jak najbardziej zwariowanej historii w jak najbardziej przekonujący sposób. Im większe kłamstwo, tym lepsze. Do zawodów przystąpić mogą uczestnicy z całego świata, chyba że… są prawnikami lub politykami. Obie te grupy łżą zawodowo, w związku z czym dysponowaliby niesprawiedliwą przewagą nad konkurentami.

#5. Zawód: prawnik

Czy prawnik to bardziej męski czy żeński zawód? Zależy od miejsca na świecie. W afrykańskiej Algierii branża ta jest zdominowana przez panie. Kobiety stanowią 70% algierskich prawników oraz 60% sędziów. Podobnie zresztą odpowiadają za większość na uniwersytetach, w zawodach medycznych oraz częściej niż mężczyźni utrzymują finansowo rodzinę.

#6. Oddać życie za sprawę

Niewiele jest rzeczy, których prawnik nie zrobi, by wygrać sprawę. Garry Hoy, 38–letni prawnik z Toronto, postanowił udowodnić wytrzymałość szyby, osobiście rzucając się na okno. Owszem, szkło wytrzymało, czego nie można jednak powiedzieć o ramie. Razem z całym oknem Hoy wypadł z 24. piętra i zginął na miejscu (tj. wiele, wiele metrów niżej). Inny adwokat, Clement Vallandigham z Ohio, dowodził niewinności swojego klienta twierdząc, że ofiara w danej sprawie przypadkiem postrzeliła się sama. Zrobił to jednak równie skutecznie, co niefortunnie – co do joty powtarzając scenariusz. Vallandigham sprawę, owszem, wygrał – tyle że już pośmiertnie. Oskarżonego uniewinniono.

#7. Słuszna i mniej słuszna sprawa

Wśród prawników nie brakuje osobowości wyróżniających się albo nietypowym charakterem, albo nietypowym podejściem do pracy, albo – po prostu – nietypową pracą. James Thornton, nowojorczyk, któremu udało się m.in. wygrać proces przeciwko Wielkiej Brytanii, twierdzi, że pracuje tylko dla jednego klienta – Ziemi. Wszystkie sprawy, którymi się zajmuje, dotyczą środowiska.

W innym z ciekawych przypadków, Jennifer S. Breslin próbowała przekonać sąd, że kierowcom USPS – amerykańskiej poczty – należy się immunitet zwalniający z konieczności płacenia mandatów m.in. za przekroczenie prędkości. Prawniczka twierdziła, że instytucja federalna powinna być ponad stanowymi i lokalnymi regulacjami takimi jak przepisy ruchu drogowego. Najkrócej mówiąc, ten akurat pomysł nie przeszedł.

Źródła: 1, 2, 3, 4, 5, 6, 7, 8