Znajomych synuś wpakował sobie klocka lego do nosa. Niby klocek tylko trójka wąska, więc mały, ale problem z wyjęciem spory. Pocisnęli więc do szpitala wieczorną porę na izbę przyjęć przypadków różnych. Tu nadmienić trzeba, że córcię jeszcze mają, starszą, niby ogarniętą, która sama została w domu. Klocek tkwił dość głęboko, ale wliczając czas oczekiwania + procedury, po trzech prawie godzinach do domu wrócili. Zrelaksowani już prawie wchodzą do domu, a tam córka krwią zalana i pół kuchni upaprane. Szklanka dziecku w ręku pękła. W tył zwrot i z drugą pociechą popędzili na izbę przyjęć przypadków różnych. Przed świtem wrócili, córcia z ręką pozszywaną. Dzień minął, stres odpłynął, a tu dzwonek do drzwi i kontrola z MOPR-u, bo coś dzieci za często wypadkom ulegają. A sąsiedzi temat mają na wiele miesięcy.

I jakby tak działał MOPR wszędzie, to dzieci na śmietnikach nie były znajdowanie.. .