Serial „1670” pełen był świetnych tekstów. A oto najlepsze z nich

Wprawdzie o gustach rozmawiać się nie powinno, ale mamy to gdzieś. Są kawałki, które może nie mogą pochwalić się oryginalnością, ale biją na łeb swój pierwowzór. Czasem to zasługa innej interpretacji, a czasem potęgi głosu osoby, która za taką przeróbkę się zabiera. Są też takie przypadki, że głównym powodem jest tu nie tyle brzmienie kompozycji, co charyzma jej wykonawcy.

W Bostonie stoi pomnik upamiętniający Martina Luthera Kinga Jr. oraz Corettę Scott King. Konkretnie ma on przedstawiać ich pamiętny uścisk (stąd nazwa – „The Embrace”) po otrzymaniu przez tego pierwszego Nagrody Nobla. Problem jednak w tym, że pomnik przypomina wiele rzeczy, ale na pewno nie przypomina uścisku dwójki ludzi, o czym internauci nie omieszkali dać znać.

Hitowy serial Netflixa „1670” traktujący o polskiej szlachcie w krzywym zwierciadle, gościł u nas już niejednokrotnie. Mieliśmy dłuższy tekst, a nawet mieliśmy quiz. Ale wciąż brakuje jednego – najlepszych tekstów z serialu, których jest cała masa.

Jan Paweł Adamczewski:

– Moja żona. Nie nazwałbym jej duszą towarzystwa, bardziej duszą zmarłego, która nęka po śmierci.

– Bóg, honor, ojczyzna. Trzy najczęstsze przyczyny śmierci szlachty.

– Demokracja polega na tym, że każdy ma prawo głosu. Znaczy: każdy oprócz chłopów. Zawsze im zresztą mówię: nie głosujesz, nie możesz potem narzekać.

– Andrzej jest niepełnosprawny. Ma dwie córki.

– Hop, hop, hop!

– Wyspowiadaj się z tego pomysłu!

– Jesteś swój chłop. Heh, tak się tylko mówi. Oczywiście jesteś mój chłop!

– Szlachta nie pracuje.

– Co zaczyna się na „Ż” i po cichu włada Polską?
– Żydzi!
– Żyto...

– Jest jakieś słowo, które określa uprzedzenie do chłopów?
– Jest. Patriotyzm.

– Polowanie to zapraszanie zwierząt do wspólnej aktywności fizycznej.

– Rozmiar nie ma znaczenia. Tak mówią ci z małymi wsiami.

– Za zabójstwo szlachcica grozi stryczek, a w przypadku księży – nawet przeniesienie do innej parafii.

– My Polacy nie mamy szczęścia do sąsiadów. Prusy, Rosja, Andrzej.

– Andrzeju, chętnie byśmy porozmawiali, ale... nie z tobą.

– Nikt mi nie dał nic za darmo. Wszystko musiałem sam odziedziczyć.

– Nazywam się Jan Paweł Adamczewski, a moją życiową ambicją jest zostać najsłynniejszym Janem Pawłem w historii Polski.

Ksiądz Jakub:

– Zamawiałem pomyślność dla Polski i ma być pomyślność dla Polski!!!

– Opłaty przyjmuję z góry. Podczas egzorcyzmu diabeł podszeptuje mi podwyższenie cen.

– Możliwe, że w naszej wsi pojawiła się zaraza.
– Leworęczność?
– Nie. Mańkuta przegnaliśmy odpowiednio szybko i nie zagnieździło się...

– Śmieszy mnie, jak ludzie przy znanych osobach zachowują się inaczej. Ja przy Jezusie zachowuję się normalnie.

– Homo Homini Lupus Est !
Homo Homini Lupus Est !
Homo Homini Lupus Est !

– Sprawdzę czy nie ma monet żeby chłopstwo nie ukradło.

– Potop szwedzki to też była sztuczka, oddawaj!!

– Moja relacja z bratem zawiera się w dwóch słowach: Kain i Abel.

– Wybrałem Kościół, ponieważ szukałem możliwości pracy w dynamicznie rozwijającym się zespole. W stabilnej organizacji z silną pozycją na rynku.

– Lorem ipsum dolor sit amet... (prowadząc mszę)

Bogdan:

– Rzeczpospolita obojga narodów. Obojga, ale osobno.

– Brałem udział we wszystkich bitwach i scenariusz zawsze był taki sam: bitwa otwarcia, bitwa o wszystko i bitwa o honor.

– Brałem udział we wszystkich najważniejszych klęskach naszej armii ostatniej dekady.

– Siedem razy błagałem wrogów o litość, sześć razy udawałem martwego. O takich jak ja piszą pieśni.

– Stop Tatarom drogowym!

Inni:

– Nadal jestem żydem.
– Mamy nadzieję, że w przyszłym roku pozytywnie nas zaskoczysz.

– Byłoby straszne, gdyby do katastrofy klimatycznej zostało 30 lat i nikt by nic z tym nie zrobił.

– Przyjechałem do wsi Adamczycha w ramach wymiany chłopskiej, Erasmus.

– Memento mori. Mój ulubiony cytat motywacyjny.

– Dżuma to kara za wynalezienie teleskopu i podglądanie Pana Boga.