#1. Czescy cywile ubrani w stroje narodowe palą nazistowską flagę, Czechosłowacja, maj, 1945 rok.

#2. Boeing B-17G Flying Fortress pilotowany przez generała Lawrence M. Delanceya z 398. Grupy Bombowej doznał bezpośredniego trafienia nad Kolonią w Niemczech. Cudem zginął tylko jeden członek załogi, a pilotowi udało się bezpiecznie wylądować na lotnisku aliantów, 1944 rok.

#3. Włoski faszystowski minister spraw wewnętrznych Guido Buffarini Guidi po egzekucji, Mediolan, czerwiec 1945 roku.

W maju 1933 roku Guidi został mianowany podsekretarzem stanu w Ministerstwie Spraw Wewnętrznych. Sprzeciwiał się biurokracji partyjnej i próbował złagodzić skutki antysemickiego ustawodawstwa przyjętego przez reżim. Niemniej jednak 25 lipca 1943 roku Buffarini Guidi głosował za Benito Mussolinim podczas próby obalenia tego ostatniego i nakłonienia Włoch do podpisania pokoju z aliantami przez Dino Grandiego. W nagrodę, po interwencji nazistowskich Niemiec i uratowaniu Mussoliniego we wrześniu, Guido Buffarini Guidi został mianowany ministrem spraw wewnętrznych nowej Włoskiej Republiki Socjalnej (utworzonej przez nazistów w północnych Włoszech).
Guidi postrzegany był jako niezwykle chciwy człowiek, nie ufała mu nawet większość jego kolegów z gabinetu. Pod koniec życia Republiki, w lutym 1945 roku Mussolini odwołał go ze stanowiska.
Po nieudanej próbie ucieczki do Szwajcarii został 26 kwietnia aresztowany przez partyzantów. Będąc w więzieniu, Guidi zaproponował aliantom ujawnienie kompromitujących listów wymienianych między Churchillem i Mussolinim podczas wojny, w zamian za jego uwolnienie. Alianci nie wyrazili żadnego zainteresowania tą propozycją.
Został skazany na śmierć przez Nadzwyczajny Trybunał Sprawiedliwości w Mediolanie, który uznał go za winnego zbrodni wojennych. Podobnie jak jego francuski współpracownik Pierre Laval, próbował w celi popełnić samobójstwo.
Guidi Buffarini Guidi został pozbawiony życia strzałem w głowę 10 lipca 1945 roku.

#4. Królowa Jordanii Rania ociera łzy rannej kobiety w szpitalu w Ammanie, 10 listopada 2005 roku.

W zamachach bombowych na trzy hotele w stolicy Jordanii Ammanie zginęło 57 osób, a około 100 zostało rannych. Do ataków przyznał się iracki odłam Al-Kaidy.

#5. Członek plemienia Zulusów ciągnie turystkę w rikszy, Durban, Związek Południowej Afryki, lata 30. XX wieku.

#6. Zespół N Sync z Justinem Timberlakiem i Britney Spears, 1999 rok.

#7. Demonstrujący zwolennicy partii komunistycznej protestują przeciwko przyjazdowi do ich kraju Michaiła Gorbaczowa, Grecja, 1995 rok. Napis: „Gorby”, zdrajco, nie jesteś mile widziany przez greckich pracowników.

#8. Ostatni żyjący członkowie Sadlermiutów, grupy Eskimosów, która została unicestwiona przez pandemię w 1902 roku. Uważa się, że pandemia powstała w wyniku kontaktu ze statkiem wielorybniczym, Nunavut, 1905 rok.

#9. Egipska policja aresztowała 52 mężczyzn pod zarzutem homoseksualizmu. Sprawa była znana jako „Kairska 52” lub „Queen Boat”, ponieważ tak nazywał się pływający gejowski klub nocny, Kair, 2001 rok.

Spośród pięćdziesięciu dwóch aresztowanych mężczyzn pięćdziesięciu zostało oskarżonych o „recydywę w rozpuście” i „obsceniczne zachowanie” na podstawie art. 9c ustawy nr 10 z 1961 r. o zwalczaniu prostytucji. Kolejnym dwóm postawiono zarzuty „obrazy religii” z art. 98f kodeksu karnego. Wszystkich pięćdziesięciu dwóch mężczyzn zgodnie twierdziło przed sądem, że są niewinni.
Według Międzynarodowej Komisji Praw Człowieka Gejów i Lesbijek (IGLHRC) mężczyźni byli bici i poddawani badaniom medycznym, aby „udowodnić ich homoseksualizm”. Wszystkich aresztowanych mężczyzn przetrzymywano przez dwadzieścia dwie godziny na dobę w dwóch ciasnych celach bez łóżek.
Procesy 52 mężczyzn z Kairu trwały pięć miesięcy. Egipskie media oczerniały oskarżonych, drukowały ich prawdziwe nazwiska i adresy oraz piętnowały ich jako agentów przeciwko państwu. Procesy te potępiły międzynarodowe organizacje praw człowieka, członkowie Kongresu USA i ONZ.
Obrońcy oskarżonych argumentowali, że sprawy powinny zostać oddalone ze względu na fałszywe aresztowanie, niewłaściwe procedury aresztowania, sfałszowane dowody i zastraszenie ze strony policji. Podczas procesu homoseksualizm został scharakteryzowany jako „nieegipski”.
14 listopada 2001 roku dwudziestu jeden mężczyzn zostało skazanych za „notoryczne praktykowanie rozpusty”, jeden za „obrazę religii”, a pozostali, uznani za „liderów grupy” usłyszeli oba te zarzuty i w rezultacie najcięższy wyrok pięciu lat ciężkiej pracy.

#10. Spotkanie kubańskiego dyktatora Fulgencio Batisty z szefem mafii Meyerem Lanskym w latach 50. XX wieku. Amerykańska mafia dokonała rozległych inwestycji w gospodarkę kraju sprzed Castro.

#11. J. Robert Oppenheimer z żoną odwiedzają Japonię, 1960 rok.

#12. Elvis Presley podczas swojego pierwszego występu w The Ed Sullivan Show, 9 września 1956 roku. Przedstawienie obejrzało około 60 milionów widzów w Ameryce, co stanowiło rekordową liczbę 82,6% widowni telewizyjnej. Występ ten uczynił z Presleya narodową gwiazdę estrady o niespotykanej dotąd skali, Los Angeles, Kalifornia, 1956 rok.

#13. Abebe Bikila zbliża się do mety podczas maratonu mężczyzn na letnich igrzyskach olimpijskich w Rzymie w 1960 roku.

Abebe Bikila jest pierwszym złotym medalistą olimpijskim pochodzącym z Etiopii. Swój pierwszy i zarazem pierwszy dla Etiopii złoty medal olimpijski zdobył na XVII Letnich Igrzyskach Olimpijskich 1960 w Rzymie, biegnąc... boso. Na igrzyskach olimpijskich w Tokio w 1964 roku zdobył swój drugi złoty medal i został pierwszym sportowcem w historii, któremu udało się obronić tytuł mistrza olimpijskiego w maratonie. W obu zwycięstwach pobiegł w rekordowym czasie.
Przed rozpoczęciem kariery lekkoatlety Abebe zaciągnął się do wojska. Służył w batalionie Kagnew podczas wojny koreańskiej i awansował do stopnia kapitana.
22 marca 1969 roku Abebe został sparaliżowany w wyniku wypadku samochodowego. Odzyskał pewną mobilność górnej części ciała, ale już nigdy nie chodził. Podczas leczenia w Anglii w 1970 roku Abebe brał udział w zawodach łuczniczych i tenisa stołowego podczas Igrzysk Stoke Mandeville (Stoke Mandeville Games) w Londynie. Igrzyska te były wczesnym poprzednikiem igrzysk paraolimpijskich. Brał udział w obu tych dyscyplinach sportowych na zawodach dla osób niepełnosprawnych w Norwegii w 1971 roku.
Abebe Bikila zmarł w wieku 41 lat w 1973 roku na krwotok mózgowy związany z wypadkiem sprzed czterech lat. Otrzymał pogrzeb państwowy, a cesarz Haile Selassie ogłosił żałobę narodową.

#14. Bezcenna reakcja legendy Hollywood Steve’a McQueena na spotkanie Jayne Mansfield na początku lat 60. XX wieku.

#15. Zawody łucznicze podczas corocznych Juwenaliów Studenckich, Kraków, Polska, 1935 rok.

W poprzednim odcinku