#1.

Oczekuje się, że będziemy obrońcami przez cały czas. Zrobię co w mojej mocy, ale do cholery, czy możemy najpierw zadzwonić na policję?

#2.

Próba znalezienia równowagi między byciem emocjonalnie wrażliwym i męskim w taki sposób, aby nie stracić na atrakcyjności. Przekłada się to na komunikację, seks, zewnętrzne zachowanie i prawie wszystko w związku.

#3.

Starszy, samotny facet. Jesteśmy sami. Nikt nie chce nas dotykać. Żadnych platonicznych uczuć. Nikt nie chce nam pomóc. Musimy sobie sami poradzić. Nikt nie będzie przy tobie. Musisz to zaakceptować. Paraliżująca samotność jest czymś oczywistym. Wiem, że umrę samotnie. Chcę tylko wiedzieć, dlaczego, do cholery, trwa to tak długo?

#4.

Gdy próbujesz dowiedzieć się, czy ONA jest dla ciebie miła, czy po prostu miła.

#5.

Mówienie o swoim zdrowiu psychicznym. W ostatnich latach stałem się bardziej otwarty na ten temat, ale wielu mężczyzn wokół mnie po prostu nie chce o tym mówić. Znam ludzi, którzy zakończyli swoje życie z powodu problemów ze zdrowiem psychicznym.

#6.

Możesz nim potrząsać, możesz nim uderzać, możesz bić nim o ścianę, ale dopóki nie zapniesz rozporka, ostatnia kropla nigdy nie spadnie.

#7.

Kiedy kobieta wyraża swoje uczucia i/lub problemy, wszyscy mają tego dość. Kiedy robi to mężczyzna, jest albo ignorowany, albo mówi mu się „ogarnij się”.

#8.

Współczesne społeczeństwo może postrzegać nas jako całkowicie bezużytecznych, ale w jakiś sposób odpowiedzialnych za wszystko.

#9.

Kiedyś podsłuchałem, jak matka mojej narzeczonej powiedziała jej kiedyś, że mężczyźni mają tylko dwie emocje. Są albo wściekli, albo napaleni. Zasadniczo brzmiało to dla mnie tak, jakby uważała, że wszyscy mężczyźni z emocjami to tylko oszuści kłamiący, by zaliczyć.

#10.

To stereotypowe, gdy powiem kobiecie, żeby poszła do kuchni i zrobiła mi kanapkę, ale jest akceptowalne, jeśli nie wręcz pożądane, aby kobieta zrugała mnie za to, że nie jestem w stanie podnieść czegoś ciężkiego, mówiąc: „Jesteś mężczyzną, więc powinieneś być w stanie to zrobić!”.

#11.

Bycie postrzeganym jako zboczeniec lub dziwak za zabieranie dzieci do parku, sklepu lub gdziekolwiek. I to w każdym wieku! Od noworodka do nastolatka!

#12.

Moja żona i ja jesteśmy bardzo czuli dla naszego małego syna. Mnóstwo uścisków i pocałunków. Wiem, że nadejdzie moment, w którym nie będzie już chciał tego ode mnie, ale będzie w porządku, jeśli ona nadal będzie okazywać mu ten rodzaj miłości.