Umieść geotag w bagażu. Zawsze będziesz wiedzieć, gdzie utknął twój bagaż i nie będziesz czekać w nieskończoność na lotnisku, łudząc się, że może zaraz wyjedzie na taśmie. Sprawdzisz, zobaczysz, że poleciał w innym kierunku, spokojnie pojedziesz do domu i tam będziesz czekać, aż ci go przywiozą pod drzwi.

Zawsze mam spakowaną kosmetyczkę. Nawet nie wiecie, ile czasu oszczędzam i mam pewność, że niczego w niej nie brakuje.

Niby nic, a pomaga. Po prostu lista, na której odhaczam, co już wrzuciłam do walizki. Nie muszę jej nerwowo przekopywać, gdy coś mi się przypomni, spoglądam po prostu na listę.

Mała podręczna torba mieszcząca się w kieszeni samolotowego oparcia. Mam w niej rzeczy, potrzebne mi na pokładzie samolotu, takie jak słuchawki, ładowarka, błyszczyk, lekarstwa. Pomaga mi to zapanować nad drobiazgami.

Pakuję połowę mniej ubrań, niż to robiłam do tej pory. I uwierzcie mi, wystarcza.

W domu mam jedno miejsce, w którym trzymam wszystkie dokumenty. Zaraz po podróży odkładam tam paszport i wiem, że przed następną nie będę biegać po domu jak szalona, szukając go.

Skarpety uciskowe. To serio działa podczas dłuższych lotów.

Zawsze myślałem, że te organizery podróżne to czysta głupota. Byłem pewien, że tylko zajmują miejsce i niczego nie zmieniają. Jednak to jest super rzecz! W jeden pakujesz koszulki, w drugi spodnie, w trzeci bieliznę itd. Nie przekopujesz całej walizki, lecz wyciągasz jeden organizer.

Zawsze za granicą kupuję wodę butelkowaną. Nie stać mnie na leczenie z powodu zatrucia się niezbyt czystą wodą z kranu. Mówię tu o podróżach do krajów mniej rozwiniętych.

Wszystkie drobiazgi pakuję w przezroczyste woreczki. Nie muszę się domyślać, co jest w środku, wszystko od razu widać.

Zawsze pakuję kilka starych ciuchów, które i tak miałam zamiar wyrzucić. Wyrzucam je (po użyciu oczywiście) na miejscu, a w walizce robi mi się wolne miejsce na pamiątki.

Odprawiam się online, a nie na lotnisku.

Waga. Nie zajmuje dużo miejsca, a oszczędza stres.