#1. Gordon Ramsay przygotowywał obiad podczas wizyty Władimira Putina u Tony'ego Blaira, premiera Wielkiej Byrtanii, 2000 rok.

Pamiętam, jak zaproszono mnie na Downing Street, abym gotował dla Tony'ego Blaira i prezydenta Putina. Naprawdę byłem obsrany ze strachu. Pomyślałem: „Czy możesz sobie wyobrazić, że ta dwójka struła się twoim żarciem? Czy możesz sobie wyobrazić, w jakiego rodzaju gówno bym wdepnął, gdybym przypadkiem 'zdjął' tę dwójkę.
To było dość niezwykłe przeżycie. Stałem między nimi, żeby się przywitać, a oni pytali mnie o angielskie szparagi, a ja myślałem: „Wypierdalaj stąd! Już tu skończyłeś!”.
Kiedy z nimi skończyłem, musiałem iść na górę i gotować dla dwóch pierwszych dam w tym małym mieszkanku. Trzeba było wziąć własne garnki i patelnie. Można by się spodziewać, że na Downing Street będzie porządna kuchnia, ale my musieliśmy przynieść własne garnki i patelnie...

#2. Kask z wbudowanym urządzeniem komunikacyjnym, dzięki któremu kierujący motocyklem i pasażer mogą komunikować się ze sobą – lata 60. XX wieku.

#3. Paryska katedra Notre Dame w czasach, kiedy jeszcze przed budynkiem znajdował się parking. Spaliny samochodowe sprawiły, że dolna połowa budynku szybko przybrała szaro-czarny odcień, lata 50. XX wieku.

#4. Claudia Schiffer podczas wizyty w Rosji, lata 90. XX wieku

#5. W większości czarnoskórzy mieszkańcy miasta Oakland w stanie Kalifornia protestują przed pokazem filmu Walta Disneya „Pieśń Południa", 2 kwietnia 1947 roku.

Na platformie Disney+ nie znalazły się wszystkie produkcje, które są dziełem bądź własnością wytwórni. Z powodu pomówienia i doszukania się „na siłę” wątków rasistowskich nie znajdziemy tam m.in. bajki „Dumbo” czy „Aryskotraci”.
Jeszcze większy ból głowy ma wytwórnia z powstałym w 1946 roku filmem „Pieśń Południa” (org. „Song of the South”) w reżyserii Harve'a Fostera i Wilfreda Jacksona.
Jest to musical familijny z elementami animacji rozgrywający się tuż po wojnie secesyjnej na plantacji w stanie Georgia. Na film składają się trzy historie, które wujek Remus opowiada swojemu siostrzeńcowi.
Film wywołał bardzo poważne kontrowersje i twórcy zostali oskarżeni o rasizm oraz operowanie krzywdzącymi stereotypami dotyczącymi ciemnoskórych obywateli Ameryki Północnej. Historyk kultury Jason Sperb opisuje film jako „jeden z najbardziej ograniczonych i obraźliwych tekstów rasistowskich w historii Hollywood”.
W USA film nigdy nie trafił do dystrybucji (VHS/DVD), aczkolwiek kilkukrotnie (1956, 1972, 1973, 1980 i 1986) wracał na ekrany kin.
Co ciekawe, za rolę wujka Remusa James Baskett został uhonorowany Honorową Nagrodą Akademii i stał się pierwszym Afroamerykaninem (bo wśród kobiet pierwsza była czarnoskóra Hattie McDaniel w 1940 roku), który zdobył Oscara.

#6. Aborygen zamieszkujący wioseczkę Asaro położoną na północny-zachód od Goroki w tradycyjnej masce plemiennej, Papua Nowa Gwinea, 1969 rok.

#7. Eunuchowie w Pałacu Cesarskim w Huế w Wietnamie, 1918 rok.

#8. „Nikt nie zamierza budować muru!”, cytat przewodniczącego Rady Państwa NRD Waltera Ulbrichta podczas międzynarodowej konferencji prasowej w czerwcu 1961 r.

Dokładniej pan Ulbricht powiedział 15 czerwca 1961 roku:

Rozumiem Pani pytanie w ten sposób, że w Niemczech Zachodnich są ludzie, którzy chcieliby, aby robotnicy budowlani stolicy zbudowali mur. Nic nie jest wiadomo, aby był taki zamiar, ponieważ robotnicy budowlani naszej stolicy zajmują się głównie budownictwem mieszkań i ich siła robocza zostaje w pełni wykorzystana w tym właśnie celu. Nikt nie ma zamiaru budować muru

Jak wszyscy wiemy doskonale z historii zamierzchłej i teraźniejszej, politykom za bardzo ufać i wierzyć nie można. Budowa muru ruszyła dokładnie 59 dni później, 13 sierpnia 1961 roku.

#9. Policja opróżnia beczki z nielegalnym napojem alkoholowym do kanału ściekowego przed budynkiem sądu podczas prohibicji w Moncton, Nowy Brunszwik, Kanada, lata 20. XX wieku.

#10. Budynki zniszczone przez niemieckie naloty w czasie II wojny światowej stanowią ponure tło dla samochodów zaparkowanych wzdłuż King's Bench Walk w Londynie, 1946 rok.

#11. Pomieszczenie kontroli lotów wahadłowca chwilę po utracie sygnału z promem kosmicznym Columbia. Kilka chwil później Columbia rozpadła się, a śmierć poniosło siedmiu astronautów, 1 lutego 2003 roku.

Do tragicznej w skutkach katastrofy, która pochłonęła życie siedmiu astronautów, doszło 1 lutego 2003 roku.
Podczas powrotu z przestrzeni kosmicznej prom Columbia uległ zniszczeniu prawdopodobnie w wyniku uszkodzenia osłony termicznej na krawędzi natarcia lewego skrzydła. Uszkodzenie osłony (wyrwana dziura o średnicy ok. 25 cm w osłonie termicznej skrzydła promu) nastąpiło już w czasie wznoszenia po starcie, jednakże w czasie trwającej kilkanaście dni misji, głównie z powodów organizacyjnych, nie sprawdzono, czy uszkodzenie było wystarczająco poważne, by podejmować działania ratunkowe.
Gdy 1 lutego punktualnie o godzinie 8:49 na ranem załoga rozpoczęła przygotowania do powrotu na Ziemię, wszystko wydawało się być pod kontrolą. Problemy zaczęły się o godzinie 13:51, kiedy to gorąca plazma zaczęła wnikać do wnętrza skrzydła przez dziurę w osłonie.
Szacuje się, że załoga zmarła o godzinie 14:00, mniej więcej 69 kilometrów nad Ziemią, podczas przelotu nad stanem Teksas. Wtedy to właśnie kadłub Columbii rozpadł się na kilka fragmentów.
Po katastrofie zawieszono loty wahadłowców NASA aż do startu promu Discovery 26 lipca 2005 roku.

#12. Kolejka do kiosku z pepsi-colą, Moskwa, 1991 rok.

#13. Praktykant karmiący młode indyki brązowe na fermie drobiu w Tule Lake Relocation Center, Newell, Kalifornia, 24 maja 1943 roku.

#14. Gwiazdy Prince's Trust All-Star Rock Concert, który odbył się na stadionie Wembley, aby uczcić pierwsze 10 lat działalności zarządu powierniczego założonego przez księcia Karola, 1986 rok.

Prince's Trust to brytyjska organizacja charytatywna założona w 1976 roku przez króla Karola III (wówczas księcia Walii), której nadrzędnym celem jest pomoc młodym ludziom w trudnej sytuacji życiowej. Wspiera ona osoby w wieku od 11 do 30 lat, które są bezrobotne lub mają trudności w szkole i są zagrożone wykluczeniem społecznym. Wielu młodych ludzi, którym pomaga zarząd, boryka się z takimi problemami, jak bezdomność, problemy ze zdrowiem psychicznym lub kłopoty z prawem.
W 1986 roku, by uhonorować 10 lat istnienia organizacji, zorganizowano koncert, na którym zagrało wiele gwiazd światowego formatu. Na scenie pojawili się m.in.: David Bowie, Mick Jagger, Elton John, Eric Clapton, Mark Knopfler, Midge Ure, Paul McCartney, Paul Young, Phil Collins, Rod Stewart, Suzanne Vega, Sting i zmarła przed kilkoma dniami „królowa rock and rolla” Tina Turner.

#15. Warszawa, sierpień 1944 – zbiórka powstańcza.

W poprzednim odcinku