W 2018 roku technicy sił powietrznych Stanów Zjednoczonych przeprowadzali próbę ciśnieniową latającej cysterny Boeing KC-135 Stratotanker. Polega to na zamknięciu samolotu (nie do końca szczelnym, ale o tym za chwilę) i na podniesieniu ciśnienia wewnątrz kadłuba za pomocą sprężarek. Następnie eksperci sprawdzają integralność kadłuba.

Jak na wszystko w lotnictwie i w wojsku, są na to odpowiednie procedury. Procedury, jak wiadomo, są po to, żeby je omij... znaczy przestrzegać, bo po coś powstały.

W czasie takiego testu otwierane są specjalne zawory w kadłubie, które zapobiegają powstaniu zbyt dużej różnicy ciśnień i upuszczają powietrze, kiedy ciśnienie niebezpiecznie rośnie. Pech chciał, że zawory te zostały zamknięte podczas okresowego remontu i ktoś zapomniał o ich otwarciu. Cywilny technik, który nadzorował testy, w późniejszym przesłuchaniu powiedział, że wykonał próbę tak jak zawsze to robił, a nie zgodnie z obowiązującą procedurą. Do badania użył własnego przyrządu pomiarowego, którego wadą było to, że nie miał blokady strzałki w maksymalnym wychyleniu.

W czasie podnoszenia ciśnienia technik przegapił moment, kiedy wskazówka osiągnęła maksymalne wskazanie i zaczęła drugi obieg wokół tarczy miernika. Drugim niefartem były te zamknięte zawory, które nie pozwoliły na wypuszczenie powietrza. Drugiego dojścia do maksymalnego wychylenia wskazówki technik już nie doczekał... A dokładniej samolot nie doczekał.

Kadłub pękł z wielkim hukiem, jak puszka parówek w eksperymencie komisji Macierewicza. Jeden z dużych kawałków kadłuba odleciał na 65 metrów, w pobliże osłon chroniących przed podmuchem z silników. W zdarzeniu na szczęście nikt nie ucierpiał, ale drogi samolot nadawał się już wyłącznie na złom. Media nie donoszą, czy idący na skróty technik poniósł jakieś konsekwencje, ale na pewno to zdarzenie można dopisać do listy najdroższych wpadek w pracy.