W dzisiejszym odcinku „Zatrzymanych w kadrze” zobaczycie, między innymi, mistrza w piciu piwa, Miss Września 1957 oraz Wuja Sama ze znanego plakatu.
Niektóre źródła podają nawet, że koszykarz mierzył 241 cm. Niestety, jeszcze przed trzydziestką zdiagnozowano u niego cukrzycę, a potem zapalenie płuc. Uniemożliwiło mu to dalsze uprawianie sportu. Zmarł w wieku 48 lat.
Po tym zdarzeniu armia brytyjska zaczęła przerzucać swoich żołnierzy do hrabstwa Tyrone i ewakuować ich stamtąd tylko helikopterami.
Przywódca sekty, Charles Manson, ubrany jest w koszulę w kratę. Tex Watson ma na sobie dżinsową koszulę i czerwoną bandanę.
Jak się okazało, zabójca był najlepszym przyjacielem ofiary, który przez cały ten czas aktywnie wspierał pogrążoną w żałobie rodzinę.
Na zdjęciu siedzi przy grobie Albina kilka dni po morderstwie.
Żołnierz musi znaleźć się za ofiarą i holować ją jedną ręką pod brodą. Gwarantuje to utrzymanie dróg oddechowych nad wodą, pozostawiając ratownikowi wolną rękę do „wiosłowania” i/lub chwytania czegoś innego. Utrudnia również ofierze utopienie ratownika. Ta metoda nie jest zalecana, jeśli ktoś jest poważnie ranny.
Nieudany napad zamienił się w sześciodniową walkę, która dała początek frazie „syndrom sztokholmski”, Sztokholm, Szwecja, 1973 rok.
Z powodu chowu wsobnego (jego rodzice byli kuzynami pierwszego stopnia) cierpiał na chorobę genetyczną, która spowodowała karłowatość i deformację. Zdjęcie pochodzi z końca 1850 roku.
Brytyjski seryjny morderca John George Haig w latach 1944-1949 popełnił co najmniej sześć morderstw, chociaż uważa się, że rzeczywista liczba ofiar wynosi dziewięć.
Bił swoje ofiary, powodując ich śmierć, i pozbywał się ich ciał przy pomocy kwasu siarkowego, po czym fałszował ich podpisy i kradł ich majątek.
Haig błędnie uważał, że „corpus delicti” („brak ciała, brak przestępstwa”) oznacza, że nie można mu postawić zarzutu morderstwa, ponieważ ciało nie zostanie odnalezione.
10 sierpnia 1949 roku został powieszony w więzieniu Wandsworth w Londynie w wieku 40 lat.
Niestety, film jest obecnie uważany za zaginiony.
Termin „Wuj Sam” pochodzi podobno od Samuela Wilsona, pakowacza mięsa z Troy w stanie Nowy Jork, który dostarczał racje żywnościowe żołnierzom podczas wojny 1812 roku. Samuel był powszechnie nazywany przez przyjaciół i znajomych „Wujem Samem” ze względu na swój charakter i poczucie humoru. Podczas wojny na beczkach mięsa dostarczanych żołnierzom znajdował się napis US (United States). Żołnierze żartowali, że ich jedzenie pochodzi od „Wuja Sama” (Uncle Sam) i nazywali siebie „żołnierzami Wuja Sama”. Po wojnie ludzie zaczęli kojarzyć „Wuja Sama” ze wszystkim, co dotyczyło rządu USA.
Obraz „rekrutacyjny” Wuja Sama został stworzony przez Jamesa Montgomery Flagga (zainspirowanego brytyjskim plakatem rekrutacyjnym przedstawiającym Lorda Kitchenera w podobnej pozie). To właśnie ten obraz ukształtował wygląd Wuja Sama jako starszego mężczyznę z siwymi włosami i kozią bródką w białym cylindrze z białymi gwiazdami na niebieskim pasku, niebieskim fraku i spodniach w czerwono-białe paski.
Kultowy Wuj Sam został pokazany publicznie po raz pierwszy, według niektórych, na okładce magazynu Leslie's Weekly 6 lipca 1916 roku. Główny tytuł wydania to: „What Are You Doing for Preparedness?”. W latach 1917-1918 wydrukowano ponad cztery miliony kopii tego obrazu.
Flagg użył zmodyfikowanej wersji własnej twarzy dla wyobrażenia wizerunku Wuja Sama. Poproszony o aktualizację wysoce skutecznego obrazu do wykorzystania podczas II wojny światowej, Flagg zatrudnił weterana urodzonego w Indianie, Waltera Bottsa, aby pozował dla niego. Według wspomnień wdowy, Walter Botts został wybrany spośród innych modeli do plakatu Army Flagg „ponieważ miał najdłuższe ramiona, najdłuższy nos i najbardziej krzaczaste brwi”.
Jim Carrey grał w filmie „Grinch: Świąt nie będzie”, a Eddie Murphy w „Gruby i chudszy 2: Rodzina Klumpów”.
Dobra, dobra. Chwila. Chcesz sobie skomentować lub ocenić komentujących?
Zaloguj się lub zarejestruj jako nieustraszony bojownik walczący z powagą