Wsadzanie ręki do młynka na odpady w zlewozmywaku, kiedy upuszczę coś do środka. Nawet jeśli jestem pewien, że młynek się nie włączy.

Używanie piły stołowej. Tak swoją drogą to robię to zawodowo, bo jestem cieślą.

Jazda przed radiowozem policyjnym, nawet jeśli nie mam nic na sumieniu.

Kiedy mój szef mówi do mnie: "Mogę cię prosić na słówko?".

Przechodzenie nad kratką ściekową, kiedy mam klucze w ręku.

Jazda pomiędzy tirami na autostradzie. Bonusowe punkty, jeśli ta przede mną przewozi na naczepie kłody drewna.

Rozmowy o pracę.

Wszystko, co ma jakikolwiek związek z moim samochodem. Raz oszukali mnie nawet na głupiej wymianie oleju.

Nawet jeśli staram się być pewny siebie w trakcie rozmowy z mechanikiem, to szybko wychodzi na jaw, że nie mam pojęcia, o czym on mówi. Kiedyś jeden gościu, kiedy wyczuł, że jestem zielony w tych sprawach, zaproponował mi cenę 400 dolarów za wymianę filtra. Odmówiłem tylko dlatego, że nie było mnie akurat wtedy na to stać. Dopiero po czasie dowiedziałem się, że koleś chciał mnie oszukać, co dodatkowo podsyciło mój strach.

Wspinania się po drabinie.

Wychodzenie ze sklepu, kiedy nic nie kupiłem.

Pływanie na otwartym oceanie. Uwielbiam pływać w basenach czy jeziorach, ale ocean... to co innego. Pływam czasem z przyjacielem w Kanadzie. Nie widać dna, tylko czerń i pustka pod nami. Znajomy raz powiedział mi, że jestem strasznie szybki. Ale to nie moja zasługa. To zasługa buzującej w moich żyłach adrenaliny, która wydziela się w takich ilościach z powodu strachu. Nigdy w życiu nie zrobiłbym tego sam. Robiłem to z kumplem już jakieś 10 razy, a za każdym kolejnym jestem po prostu przerażony... choć zwykle po wszystkim czuję się świetnie.

Zmiana pasa na ruchliwej autostradzie.

Zajmowanie się moim 6-miesięcznym dzieckiem. On jest taki delikatny i taki kruchy, że za każdym razem mam wrażenie, że przypadkiem zrobię mu krzywdę, czego bym sobie nie wybaczył.

Zapraszanie nowo poznanej dziewczyny na randkę.

Umieszczanie bagażu w schowku nad głową w samolocie. Zawsze niepokoję się, że będę ostatni w środku i cała przestrzeń będzie już zajęta, a ja będę musiał biegać od miejsca do miejsca i szukać czegoś wolnego na mój bagaż.

Kiedy spotykam się z ludźmi, których większości nie znam i nagle ktoś wpada na pomysł, żeby pobawić się w coś dziwnego. Na przykład przejdź po pokoju, przedstaw się wszystkim i dołącz do tego swoją ulubioną potrawę. Przepraszam bardzo, jesteśmy na weselu czy to może przedszkole?

Otwieranie drzwi, kiedy nikogo się nie spodziewam. Powiem wam w sekrecie, że czasem zdarza mi się po prostu ich nie otwierać. Udaję, że mnie nie ma.