10 ciekawostek o samolocie P-38 Lightning

Czasem wędrując po internecie stajemy się Tonym Halikiem. Trafiamy na plemię dzikich i w ramach trudnego reporterskiego obowiązku prezentujemy ich dokonania, jednocześnie z zdumieniem i z niedowierzaniem kręcąc głową. Nie idźcie tą drogą.

Śmieją się, że Polaki-Cebulaki, kupią wszystko co tanie, obojętnie, czy im się to przyda, czy nie. Jednakże patrząc na to, co się dzieje w Czarny Piątek, kiedy to obywatele USA szturmują sklepy w poszukiwaniu Wielkich Promocji, można powiedzieć, że na szczęście jeszcze jesteśmy daleko w tyle za... Amerykanami.

P-38 Lightning był szybkim i silnie uzbrojonym amerykańskim myśliwcem dalekiego zasięgu, który skonstruowano w przededniu drugiej wojny światowej. Mimo że nie był samolotem idealnym, był lubiany przez pilotów i był śmiertelnie skuteczny w walce. Oto kilka ciekawostek o tej konstrukcji.

#1. "Skrzydła" samochodów były wzorowane na prototypie P-38

Kiedy projektant samochodów Harley Earl po raz pierwszy stworzył koncept "uskrzydlonego samochodu", natchnienie czerpał z dwóch podłużnych kadłubów Lightninga. Zapoczątkowało to trwającą dwie dekady modę na samochody ze "skrzydłami" wychodzącymi z tylnych błotników.

#2. Trzech najlepszych pilotów US Air Force w drugiej wojnie latało na Lightningach

Richard I. Bong, Thomas McGuire and Charles H. MacDonald, którzy mieli odpowiednio 40, 38 i 36 powietrznych zwycięstw - wszyscy latali na P-38. Samolot Bonga nosił imię Marge, maszyna McGuire'a została ochrzczona Pudgy V, a MacDonalda Putt Putt Maru.

#3. P-38 zestrzeliły samolot z Isoroku Yamamoto na pokładzie

Yamamoto był mózgiem stojącym za atak na Pearl Harbor, co czyniło go celem numer jeden dla Amerykanów. Kiedy wywiad marynarki wojennej dowiedział się o planowanej trasie przelotu samolotu admirała, do wykonania egzekucji wysłano 16 Lightningów. Yamamoto leciał bombowcem Mitsubishi G4M Betty w eskorcie myśliwców Mitsubishi A6MZero. Amerykanie zestrzelili admirała nad dżunglą Papui Nowej Gwinei.

#4. Prototyp Lightninga ustanowił rekord w czasie przelotu w poprzek USA

W roku 1939 prototyp Lightninga oznaczony numerem XP-38, pilotowany przez Bena Kelseya, przeleciał z jednego wybrzeża USA na drugie w czasie 7 godzin i 2 minut. Co prawda lot zakończył się kraksą w czasie lądowania, ale rekord został uznany.

#5. Po wojnie niektóre z egzemplarzy z powodzeniem startowały w lotniczych wyścigach

Lightninga wyprodukowano w ponad 10 000 egzemplarzy, nic więc dziwnego, że wiele z nich przetrwało wojnę w idealnym stanie i mogło latać dużo później. Niektóre z nich trafiły na rynek miłośników lotnictwa, były malowane w jaskrawe kolory i w latach 40. i 50. z powodzeniem startowały w powietrznych wyścigach.

#6. Nadal dziś latający Glacier Girl przez 50 lat leżał zamrożony na Grenlandii

15 lipca 1942 roku sześć P-38 i dwie Latające Fortece musiały awaryjnie lądować na pokrywie lodowej na Grenlandii. Załogi wyszły z operacji bez szwanku i zostały sprawnie ewakuowane. "Zaginiona eskadra" pozostała w wiecznej zmarzlinie na pięć dekad. W 1992 roku grupa entuzjastów zrzeszona w Greenland Expedition Society odszukała eskadrę i wydobyła jeden z myśliwców, nazwany później Glacier Girl (Lodowcowa Dziewczyna), spod 76-metrowej warstwy lodu. Samolot został odrestaurowany i nadal lata.

#7. Dźwięki śmigaczy z Gwiezdnych Wojen to nagrane dźwięki silnika Lightninga

A będąc bardziej szczegółowym, dźwięk powstał z połączenia cichego dźwięku pracy silnika P-38 i głośniejszej części dźwięku nurkujących myśliwców P-51 Mustang.

#8. Ich nietypowy wygląd przyniósł im dwa ciekawe pseudonimy

Jako że sylwetka Lightninga jest bardzo charakterystyczna, a w powietrznych walkach samolot siał zniszczenie, szybko zdobył sobie przydomki, jakimi określali go piloci przeciwnika. Niemcy go nazywali "diabłem o widelcowatym ogonie", a Japończycy "dwa samoloty, jeden pilot".

#9. Początkowo piloci latali nimi ubrani jedynie w trampki, szorty i spadochron

Pierwsze wersje Lightninga nie miały możliwości otwarcia owiewki kokpitu w czasie lotu, co powodowało, że w tropikalnym pacyficznym słońcu w środku panowała temperatura jak w piekarniku. Dopóki producenci samolotu nie poradzili sobie z tym problemem, piloci często latali w strojach niemal plażowych.

#10. Ich pokładowe karabiny maszynowe miały zasięg celnego ognia wielokrotnie większy niż karabiny konkurentów

Większość myśliwców z tego okresu miała uzbrojenie montowane na skrzydłach, co byłoby w Lightningu trudne do wykonania ze względu na nietypową konstrukcję samolotu. Z tego powodu uzbrojenie P-38 zostało zainstalowane w nosie kadłuba, tuż przed kabiną pilota. Dzięki temu karabiny strzelały na wprost, osiągając celny zasięg ponad 1000 metrów, kiedy w pozostały myśliwcach karabiny strzelając ze skrzydeł zbieżnie w kierunku punktu celowania przed nosem samolotu miały praktyczny skuteczny zasięg ok. 200-300 m.