Zwana też Sprytną plasteliną, to coś w rodzaju dużej gumy do żucia, tylko bez zapachu i bez smaku. Łatwo przyjmuje żądaną formę, nie przylepia się do rąk. Nie jest toksyczna ani radioaktywna.
Po raz pierwszy uzyskał ją w warunkach laboratoryjnych James Wright w 1943 roku, ale wówczas nie znaleziono dla niego zastosowań.
Dobra, dobra. Chwila. Chcesz sobie skomentować lub ocenić komentujących?
Zaloguj się lub zarejestruj jako nieustraszony bojownik walczący z powagą